Er wordt veel geschreven en onderzoek gedaan naar de mentale factor bij top prestaties. Gelukkig wordt de drempel in de topsport steeds lager om hulp in te schakelen bij mentale begeleiding. Nog te weinig denk ik bij de subtop en lager.

In ieder geval is duidelijk dat de balans tussen fysieke en mentale fitheid optimaal moet zijn om top te presteren. Maar is het wel mogelijk om altijd mentaal fit te zijn? Nee natuurlijk niet. Net als het fysiek is het mentale ook wel eens niet om naar huis te schrijven. Is dat erg? Nee, sterker nog, het zal moeten om verbetering te krijgen.

Hoe vaak lees of hoor je verhalen van toppers die eerst door een dal zijn gegaan. En zij zijn mentaal sterk er weer uit gekomen. Doch wanneer je in zo’n dal zit ben je mentaal ook niet echt fit.

Mijn visie is dat het fysieke en mentale zeer sterk met elkaar verbonden zijn en deze elkaar dus beïnvloeden. Een mens bestaat niet uit een fysiek en mentaal deel namelijk. Het bestaat uit het geheel. Het is van belang dat daar rekening mee gehouden wordt. Wanneer een subtopper zich suf traint en maar net net bij de top komt, moet hij dan nog harder trainen? Of moet hij anders trainen? Of moet er mentale training ingezet worden? Of moet er meer aan de combinatie fysiek/mentaal gedaan worden?

Even terug naar de vraag of je altijd mentaal top moet zijn. Dat is in mijn ogen onmogelijk omdat je fysiek ook niet altijd top kan zijn. In periodes van zware training worden er fysiek grenzen verlegd en de psyche moet daarin mee. Wanneer je helemaal kapot bent van een superzware training vergt dat ook iets van je mentale gesteldheid. Op zo’n moment is het belangrijk hoe je het kapot zijn opvat. Je denkt logischerwijs ‘wow ik ben kapot, alles doet zeer, wat vreselijk, ik kan echt niet meer’. Maar dat kan met twee betekenissen op gevoelsniveau. Negatief: dat doe ik niet meer of positief: ik wordt hier sterker van.

Het klinkt allemaal logisch en dat is het ook. Maar wat als je fysiek niet klopt met je psyche. Je bent kapot op fysiek vlak en je psyche ontkent het en bedenkt dat er niets aan de hand is. Of andersom je hebt fysiek een topprestatie geleverd (dat is je kapot trainen ook) en je denkt dat het niet goed genoeg is. Hoe zal je lijf herstellen?

Zo kan het zijn dat je onzeker bent was en constant gespannen over je eigen kunnen. Er ontstaat een ‘over focus’ en de trainingen verlopen juist te intensief. Je wordt rigide in bewegingen en blessures treden dan sneller op. Die spanning zit zo in het lijf dat ook bij een wedstrijd met een goede mentale voorbereiding het niet optimaal zal lukken.

Ik heb zelf een jaar gehad waarbij ik mentaal onverschillig was. Ik kreeg bij de training zware programma’s op, voerde ze uit, maar het kon mij eigenlijk niet zo boeien. Het gevolg was echt dat de training minder intensief was en daarmee de wedstrijden veel zwaarder en moeizamer. Ook al was ik bij de wedstrijden wel goed gemotiveerd. Het lukt dan allemaal net niet en het herstel duurt langer.

Wat ik wil zeggen is dat het belangrijkste is om eerst fysiek en mentaal in balans te zijn. Natuurlijk kan je niet het hele jaar top zijn, maar de balans moet wel kloppen. Wanneer je dan uiteindelijk je ultieme prestatie wil leveren helpt mentale begeleiding als ook specifieke fysieke en tactische training.

Ik kan helpen deze balans te vervolmaken met neuro-auditieve stimulatie. In eerste instantie de basis leggen voor een goed evenwicht die ook beklijft. Dan specifiek vlak voor wedstrijden om in de bekende flow te komen.

Nieuwsgierig? Zou jij dit wel willen uitproberen?

Ik ben op zoek naar (sub)toppers die maar niet verder komen om samen dit traject in te gaan! Neem contact op!