Met grote droefheid lees ik deze ochtend het bericht dat de organisatie van de Open Water wedstrijd in Spaarnwoude, ZV Haerlem, het bijltje erbij neergooit. Verrassend maar toch weer niet gezien het aantal open waterwedstrijden die al verdwenen zijn. Ik heb het begin en het einde meegemaakt van deze super goed georganiseerde ‘langebaan’. 37 keer is ie georganiseerd. Herinneringen schieten weer door mijn hoofd. Van meerdere keren winnares en baanrecordhoudster naar speaker tot begeleider van de open waterploeg van ZV Haerlem.De beginjaren met Njord’59 waren voor mij het meest fameus. We hadden toen de beste ploeg van Nederland op de vrijeslag (Chiny Kok, Monique Bouwens, Hedda Verdam en ik) en schoolslag (Ria Willemse, Marjolijn Phaff, Linda Boekelaar) dames klassement, de heren ook in de top 3 (Mario Modder, Arnoud Cornet, Rob vd Steen, Ron Phaff, Marc.. , Koen…, Remco Wildschut, Nico Wempe). Ik mis denk ik nog wat namen. Maar de hele ploeg is nogal veel om op te noemen als je bedenkt dat we altijd met de bus naar de langebanen gingen en we soms met zijn drieën op twee stoelen moesten zitten. Want de ouders  gingen ook gezellig mee!

finish Spaarnwoude met Ineke Ran

Daarna was Rapido’82 aan de beurt. Ik ben zelf een poos tussenuit geweest vanwege de hiernaast genoemde verhalen. Maar genoeg toppertjes in die tijd sorry dat ik nu de namen schuldig moet blijven, maar ongetwijfeld kunnen Stefan en Renate Haack mij helpen met namen. Dan zou ik in het archief moeten duiken. Ook in de klassementen werd goed gescoord. In ieder geval zwom Evelien Sohl zich naar Europees niveau, ook al switchte zij later naar zwemvereniging ’t IJ. Als klapper op de vuurpijl natuurlijk Marcel Schouten die nu traint bij PSV om de Olympische Spelen van Rio te bereiken op de 10 km!

Al die Njord en Rapido jaren deden van onze club niet alleen de zwemtoppers mee aan onze eigen langebaan, maar doken er ook hele of halve waterpolo teams te water. Een leuke en gezellige afsluiting van het seizoen. Iets wat nu ondenkbaar is, het zwemmen van wedstrijden en langebanen wordt nu eigenlijk onderschat in hun waarde voor waterpolo.

Dan de jaren van ZV Haerlem. Hier heeft het weer zo’n grote rol gespeeld in de aanloop naar deze altijd eerste zondag wedstrijd van het seizoen. Ok van Betenburg en later ikzelf probeerden van alles om nieuwe leden naar buiten te krijgen, maar helaas. Nieuwe kinderen konden niet op tijd even oefenen, ja kon wel, om dan nooit meer in dat hele koude water te willen zwemmen. Het animo werd steeds minder. Binnen onze club maar ook daar buiten. De junioren en senioren waren helemaal niet meer te porren, behalve dan ‘die-hards’ als Marcel Schouten (die nu elders ploetert) Tori Gijzen, Klaas van Beek, Jan Eichorn en Ilse Traksel. Toch wisten we altijd voor Spaarnwoude wel rond de 20 deelnemers uit eigen club te halen, maar toch te weinig natuurlijk voor een grote vereniging als ZV Haerlem.

Ok van Batenburg

Reden van stoppen is niet alleen het teruglopen van het aantal deelnemers, wat ook financieel niet gunstig is. Maar ook de oplopende kosten van bijvoorbeeld Reddingsbrigade en verplicht aanschaffen van elektronische tijdwaarneming. Daarbij komt dat er vaak meerdere zwemevenementen in de weekenden gepland worden, zodat de zwemmers moeten kiezen en het toch al geringe aantal zich verspreid over Nederland.

De moeilijke beslissing van het bestuur en hoofdorganisatoren van de laatste jaren Dick en Helga Sohl is een feit. Mijn dank gaat in ieder geval uit naar die fantastische ploeg van vrijwilligers die dit feest altijd heeft mogelijk gemaakt.

Gelukkig betekent het einde van Spaarnwoude niet het einde van de Open Water ploeg ZV Haerlem. We zijn net weer een beetje op de goede weg en hebben een vast ploegje van 5 zwemmers die wel een circuitje willen zwemmen. Met een beetje geluk met het weer gaan daar vast wel een paar bij komen in  2014…..